Eens in je leven moet je de Playboy voor je vriend kopen. En natuurlijk die waar zijn favoriete ster op staat, Katja Schuurman. In deze Playboy stond eigenlijk iets veel interessanters dan de meest begeerlijke vrouw van Nederland. We vonden een aanbieding voor 9 dagen Miami Beach.

Via Special Traffic boekten we een vlucht en een hotel. 24 juli 2003 begon onze trip naar de States. Na 8 uur vliegen waren we van Amsterdam in Miami aangekomen. Op het vliegveld was het even zoeken hoe we naar Miami Beach moesten komen. Er was voor ons hotel geen shuttle busje, dus namen we een taxi. Van te voren spraken een prijsje af, $20. Maar op de plaats van bestemming wilde de chauffeur graag per persoon afrekenen. Maar dat wilden wij niet. Hij kreeg $25 van ons en hij maakte er verder geen ruzie meer over, dus…

Ons hotel lag aan Collins Avenue, in het Art Deco district. Het strand en Ocean Drive lagen op loopafstand. Goede combinatie voor cultuur- en strandliefhebbers. Het was er natuurlijk heerlijk warm, soms zelfs iets te warm. Maar we hebben ook een verkoelende regenbui gehad. Voor ons was het wel een aardige storm, maar voor daar leek het nog niet in de verste verte op een storm ofwel hurricane. Er stond namelijk niemand bij de “Hurricane Evacuation Bus Pick-up Site”. De temperatuur lag gemiddeld rond de 40 graden en de zee was verkoelend met zijn 28 graden celsius. Heerlijk zwemmen in de ochtend en late middag. Tussen 12 en 15uur kon je maar beter in de schaduw blijven. Ideaal moment om even te gaan chillen onder de palmbomen in het park of liever nog in een van de bars aan Ocean Drive. Tussen Ocean Drive en ’the beach’ ligt het Lummuspark. Bekend van het rollerskaten en de clip van Summerjam 2003.

Elke keer dat we Ocean Drive op en neer liepen hebben we iets ontdekt aan een van de mooie Art Deco hotels. Je moet natuurlijk wel een handig reisgidsje meenemen om wat uitleg en leuke weetjes te krijgen. De meeste van de hotels hebben op de begane grond leuke cafeetjes en restaurantjes. Deze hebben ook bekende eigenaars, zoals Gloria Estefan en Bono van U2. Als je echte filmfanaat bent zul je ook veel gebouwen herkennen uit films. Zo zagen wij het hotel van de ‘chainsaw scene’ uit Scarface.

Als je ’s avonds de gelukkige bent van een plekje op een van de terrasjes, dan is het aan te raden om daar de hele avond te blijven zitten om te kijken en bekeken te worden. Ga bij voorkeur voor het Newscafe. Het wachten is dan op een beroemde filmster, zanger of fotomodel. En wat een geluk hadden wij, wij zagen daar de ‘wereldberoemde’ Bridget Maasland. Net toen ons fototoestel vol was. Dus daar hebben we geen snapshot van kunnen maken.

In de volgende dagen hebben we – naast terrasje pakken op Ocean Drive – nog een aantal tripjes in en rond Miami gemaakt. Zo gingen we met een busje langs diverse attracties: Little Havana, Coconut Grove, de haven en natuurlijk langs de casas de los ricos y famosos. We hebben onder andere de (vakantie)huizen van Al Capone, Oprah Winfrey, J-Lo, Sylvester Stallone, Hugh Hefner (The Playboy Mansion) gezien. En natuurlijk de beroemde witte villa van de enige echte Scarface: Tony Montana.

Ook een tripje (per touringcar) naar de Keys behoorde tot de activiteiten van die week. Key West is een prachtig Caribisch oord met schilderachtige houten huisjes in pastelkleuren, een azuurblauwe zee en lome cafeetjes en winkeltjes met allerlei snuisterijen. Bij Key West kun je ook goed duiken of zeilen. Zoals iedere toerist op Key West ‘moesten’ we ook even de beroemde foto moeten bij het zuidelijkste puntje (‘The Southernmost Point’) van de Verenigde Staten. Cuba ligt vanaf daar op slechts 140 km.

Natuurlijk was de week (oké, het waren 9 dagen minus 2 dagen vliegen) veel te snel voorbij. We hopen dan ook nog eens terug te keren naar het mooie Miami met z’n vele Spaanstaligen en Caribische invloeden.